ਤਮਾਸ਼ਾ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਮੰਚ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਪਿਆਰ ਤੇ ਧੋਖਾ, ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਤੇ ਸ਼ੱਕ, ਆਸ ਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾ; ਸਭ ਇਕੱਠੇ ਅਦਾਕਾਰੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਹਰ ਕਵਿਤਾ ਇਕ ਕੱਚਾ ਪੁਕਾਰ ਹੈ ਦਿਲ ਦੇ ਫੁਸਫੁਸੇ ਵਾਂਗ, ਰੂਹ ਦੇ ਗੱਜਣ ਵਾਂਗ। ਹਰਮਨਜੋਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਕੱਚੀ ਪਰ ਸੁਰਿਲੀ ਹੈ, ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਰੂਹ ਤੋਂ ਜੰਮੀ ਹੋਈ, ਪਰ ਹਰ ਬੇਚੈਨ ਰੂਹ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਸ਼ਬਦ ਨਿੱਜੀ ਵੀ ਹਨ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵ ਪੱਧਰੀ ਵੀ ਸੰਤਾਂ ਤੇ ਪਾਪੀਆਂ, ਖ਼ਵਾਬੀਆਂ ਤੇ ਬਗਾਵਤੀਆਂ ਦੀਆਂ ਲੜਾਈਆਂ ਨੂੰ ਗੂੰਜਾਉਂਦੇ ਹੋਏ। ਉਸਦੇ ਲਫ਼ਜ਼ ਸਿਰਫ਼ ਬੋਲਦੇ ਨਹੀਂ; ਉਹ ਟੋਕਦੇ ਹਨ, ਦਿਲਾਸਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਅੱਗ ਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ—ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲਈ ਹੈ। ਹਰ ਸਫ਼ਾ ਤੈਨੂੰ ਰੁਕਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਣ ਲਈ, ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਸੱਚਾਈ ਵਿੱਚ ਵੇਖਣ ਲਈ। ਤਮਾਸ਼ਾ ਸਿਰਫ਼ ਕਵਿਤਾ ਨਹੀਂ। ਇਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੈ, ਬਿਨਾ ਨਕਾਬ।